Με τον όρο ογκολογία αναφερόμαστε στους όγκους εκείνους που τα ανώμαλα κύτταρά τους διαιρούνται άνευ κάποιου ελέγχου, όπως γίνεται με τα φυσιολογικά κύτταρα, διηθούν και μεθίστανται. Από την εποχή του Έλληνα ιατρού Γαληνού (2ος αιώνας μ.Χ.) στο έργο του “Περί αιτιών συμπτωμάτων” χρησιμοποιείται ο όρος “όγκος”, υποδηλώνοντας μέχρι σήμερα την παθολογική μάζα κυττάρων.
Όροι όπως καρκίνος, νεόπλασμα, μάζα, κακοήθεια, εξαλλαγή καθώς και ονομασίες όπως “επάρατη νόσος” χρησιμοποιούνται για τις ογκολογικές νόσους προκαλώντας πολλές φορές σύγχυση τόσο σε ιατρούς όσο και σε ασθενείς.
Με τον όρο κακοήθεια αναφερόμαστε στους όγκους εκείνους που τα ανώμαλα κύτταρά τους διαιρούνται άνευ κάποιου ελέγχου όπως γίνεται με τα φυσιολογικά κύτταρα, διηθούν και μεθίστανται. Όγκος με χαρακτηριστικά κακοήθειας δηλαδή

μετάσταση, διήθηση, αλόγιστη διαίρεση παθολογικών κυττάρων ονομάζεται Καρκίνος.

Ένας άλλος ελληνικής προέλευσης όρος που χρησιμοποιείται και θα πρέπει να διευκρινιστεί είναι ο όρος Νεοπλασία. Ο όρος αυτός είναι συνώνυμος με τον όγκο και αναφέρεται στο χαρακτηριστικό της αλόγιστης διαίρεσης και άθροισης νέων κυττάρων χωρίς κάποιο ρόλο στην λειτουργία του οργανισμού.